به گزارش خبر24، این چهره ها و این روزها با بیان اینکه حسن روحانی و نزدیکان او به معدود حلقههای سیاسی تبدیل شدهاند که از انتخابات و درباره انتخابات و مقوله رای دادن صحبت میکنند و در جهت نوعی گفتمانسازی در این زمینه گام برمیدارند، تصریح می کنند، فضای سیاسی و اجتماعی ایران چنان نیست که بتوان تصور کرد چنین گفتارهایی تأثیری ملموس و تعیینکننده بر روند و فضای موجود -دستکم در کوتاهمدت و انتخابات پیش رو- داشته باشد. در واقع، مجموعه روندها، تجربیات و نارضایتیهای شکلگرفته در کشور (بهویژه پس از سال 1396) بهگونهای بوده است که نهفقط بدنه اجتماعی را از مشارکت در انتخابات و سود جستن از ابزار صندوق رای دور کرده است، بلکه بخش مهمی از نخبگان و نیروهای سیاسی را نیز که تا پیش از این، حاملان و پیشبرندگان گفتمانها و راهبردهای سیاسی انتخاباتمحور بودند، به کنار گذاشتن رویه پیشین واداشته است.
بنا بر تاکید این چهره ها و رسانه ها، گفتمانها و راهبردهای مبتنی بر انتخابات نه در سطح حاملان (نخبگان سیاسی و سازماندهندگان) و نه در سطح حامیان (بدنه اجتماعی رایدهنده) از اقبال پیشین برخوردار نیست. ازاینروست که بعید به نظر میرسد گفتارهای روحانی و حلقه حامیان و همفکران او، تأثیری تعیینکننده بر تصمیم سیاسی اکثریت (چه در سطح حاملان و چه در سطح حامیان) بگذارد و آنان را از راهی که دستکم در دو انتخابات چهار سال گذشته در پیش گرفتهاند، به مسیر پیشین بازگرداند.
به باور این چهره ها و رسانه ها، گفتارهای روحانی و نیروهای همفکر او از منظر نقد و به چالش کشیدن گفتمان «دوری از انتخابات» واجد اهمیت است و میتواند زمینه گفتوگوهای جدی و بازنگری و بازخوانی در تجربه و فرهنگ سیاسی جامعه ایران را فراهم سازد. اهمیت این بازنگری و بازخوانی بیشتر از آن روست که طبق یک روند طبیعی، عموماً این گفتمان سیاسی حامی انتخابات و برکشیده از صندوقهای رای بوده است که کارنامه و دستاورد آن محل نقد و گفتوگو قرار میگیرد.
انتهای پیام/